Zo moet premobiliteit dus niet

Een klein excerpt van een recentelijk persbericht over inzetten premobiliteit:

Omdat de reorganisatie moet worden ingezet zodra er een akkoord op het sociaal plan is, is met de vakorganisaties afgesproken dat premobiliteit niet openstaat voor medewerkers van Media. Wel mogen zij zich vanaf aanstaande maandag aanmelden voor vrijwillig vertrek.

Een typisch voorbeeld van hoe je premobiliteit niet moet gebruiken. Premobiliteit wordt verkeerd ingezet op deze manier.

Er is door het management een groep medewerkers aangewezen die wel gebruik mogen maken van de premobiliteitsvoorzieningen. De overigen mogen hier geen gebruik van maken.

Met andere woorden: รฉchte premobiliteit is dus nu al in de kiem gesmoord. Door het maken van een selectie is direct al duidelijk dat het bij het management vooral gaat om een verkapte outplacement. Hoe kun je werknemers nu nog met enige credibiliteit aanmoedigen dat het in hun eigen belang is om aan hun eigen toekomst te werken?

Premobiliteit gaat om het bewerkstelligen van een cultuurverandering. Die moet plaatsvinden tussen de oren van de werknemer รฉn de werkgever. De laatste ziet helaas vaak niet dat zij zelf ook essentieel onderdeel is van die shift in mindset.

Premobiliteit moet voor iedere werknemer beschikbaar zijn… en in de eerste plaats misschien wel het management zelf.

Uitdrukkingen zoals ยจLeading by exampleยจ en ยจBe the change you want to seeยจ gaan hier meer dan op. Premobiliteit vraagt om transparantie, credibiliteit, cooperatie en commitment van werkgever en werknemer. Je kwetsbaar opstellen als werkgever of als manager is daar essentieel onderdeel van. Voor veel organisaties zou het dan ook wel eens het sleutelwoord tot een succesvolle premobiliteitsimplementatie kunnen zijn.


Geplaatst

in

door